» ﻧﻔﺲ ﺍﮊﺩﺭﻫﺎﺳﺖ ﺍﻭ ﻛﻲ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺍﺯ ﻏﻢ ﺑﻲ ﺁﻟﺘﻲ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . «
ﻣﻮﻟﻮﻱ
ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺣﺴﻴﻨﻌﻠﻲ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﺳﺮ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻌﻴﻦ، ﺑﺎ ﺳﺮﺩﺍﺭﻱ ﺳـﻴﺎﻩ، ﺩﮔﻤـﻪﻫـﺎﻱ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘـﻪ، ﺷـﻠﻮﺍﺭ ﺍﺗـﻮ ﺯﺩﻩ ﻭ ﻛﻔـﺶ
ﻣﺸﻜﻲ ﺑﺮﺍﻕ ﮔﺎﻣﻬﺎﻱ ﻣﺮﺗﺐ ﺑﺮ ﻣﻴﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﻛﻮﭼـﻪﻫـﺎﻱ ﻃـﺮﻑ ﺳﺮﭼﺸـﻤﻪ ﺑﻴـﺮﻭﻥ ﻣﻴﺂﻣـﺪ، ﺍﺯ ﺟﻠـﻮ ﻣﺴـﺠﺪ
ﺳﭙﻬﺴﺎﻻﺭ ﻣﻴﮕﺬﺷﺖ، ﺍﺯ ﻛﻮﭼﺔ ﺻﻔﻲ ﻋﻠﻴﺸﺎﻩ ﭘﻴﭻ ﻣﻴﺨﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻣﻴﺮﻓﺖ.
ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﻤﻴﻜﺮﺩ. ﻣﺜﻞ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻓﻜﺮ ﺍﻭ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﺨﺼﻮﺻﻲ ﺑﻮﺩ. ﻗﻴﺎﻓﻪﺍﻱ ﻧﺠﻴﺐ ﻭ ﺑﺎﻭﻗﺎﺭ،
ﭼﺸﻤﻬﺎﻱ ﻛﻮﭼﻚ، ﻟﺒﻬﺎﻱ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻭ ﺳﺒﻴﻠﻬﺎﻱ ﺧﺮﻣـﺎﺋﻲ ﺩﺍﺷـﺖ. ﺭﻳـﺶ ﺧـﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻫﻤﻴﺸـﻪ ﺑـﺎ ﻣﺎﺷـﻴﻦ ﻣﻴـﺰﺩ، ﺧﻴﻠـﻲ
ﻣﺘﻮﺍﺿﻊ ﻭ ﻛﻢ ﺣﺮﻑ ﺑﻮﺩ.
ادامه مطلب ...
