رودکی

بوی جوی مولیان آید همی               یاد یار مهربان آید همی

حیکم عمر خیام:

گر می نخوری طعنه مزن مستان را            بنیاد مکن تو حیله و دستان را

تو غره بدان مشو که می می نخوری             صد لقمه خوری که می غلام است آن را

مواظب دستتون باشید...

فروغ فرخزاد

فاحشه را خدا فاحشه نکرد،

آنانکه در شهر نان تقسیم می کنند او را لنگ نان گذاشتند،

تا هر وقت لنگ هم آغوشی ماندند او را به نانی بخرند.

حافظ

حافظا می خور و رندی کن و خوش باش ولی       دام تزویر مکن چون دگران قرآن را

جمالزاده

شیخی به زنی فاحشه گفتا مستی.هر لحظه به دام دگری پــا بستی.گفتا شیخا هر آن چه گویی هستم. آیا تو چنان که مینمایی هستی؟

صادق هدایت

 در زندگی زخم هایی است که مثل خوره روح آدم رو در انزوا می خورد و می تراشد.

» ﻧﻔﺲ ﺍﮊﺩﺭﻫﺎﺳﺖ ﺍﻭ ﻛﻲ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.‬
             ‫ﺍﺯ ﻏﻢ ﺑﻲ ﺁﻟﺘﻲ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . «‬
              ‫ﻣﻮﻟﻮﻱ‬

‫ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺣﺴﻴﻨﻌﻠﻲ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﺳﺮ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻌﻴﻦ، ﺑﺎ ﺳﺮﺩﺍﺭﻱ ﺳـﻴﺎﻩ، ﺩﮔﻤـﻪﻫـﺎﻱ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘـﻪ، ﺷـﻠﻮﺍﺭ ﺍﺗـﻮ ﺯﺩﻩ ﻭ ﻛﻔـﺶ‬
‫ﻣﺸﻜﻲ ﺑﺮﺍﻕ ﮔﺎﻣﻬﺎﻱ ﻣﺮﺗﺐ ﺑﺮ ﻣﻴﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﻛﻮﭼـﻪﻫـﺎﻱ ﻃـﺮﻑ ﺳﺮﭼﺸـﻤﻪ ﺑﻴـﺮﻭﻥ ﻣﻴﺂﻣـﺪ، ﺍﺯ ﺟﻠـﻮ ﻣﺴـﺠﺪ‬
  ‫ﺳﭙﻬﺴﺎﻻﺭ ﻣﻴﮕﺬﺷﺖ، ﺍﺯ ﻛﻮﭼﺔ ﺻﻔﻲ ﻋﻠﻴﺸﺎﻩ ﭘﻴﭻ ﻣﻴﺨﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻣﻴﺮﻓﺖ.‬
‫ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﻤﻴﻜﺮﺩ. ﻣﺜﻞ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻓﻜﺮ ﺍﻭ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﺨﺼﻮﺻﻲ ﺑﻮﺩ. ﻗﻴﺎﻓﻪﺍﻱ ﻧﺠﻴﺐ ﻭ ﺑﺎﻭﻗﺎﺭ،‬
‫ﭼﺸﻤﻬﺎﻱ ﻛﻮﭼﻚ، ﻟﺒﻬﺎﻱ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻭ ﺳﺒﻴﻠﻬﺎﻱ ﺧﺮﻣـﺎﺋﻲ ﺩﺍﺷـﺖ. ﺭﻳـﺶ ﺧـﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻫﻤﻴﺸـﻪ ﺑـﺎ ﻣﺎﺷـﻴﻦ ﻣﻴـﺰﺩ، ﺧﻴﻠـﻲ‬
ﻣﺘﻮﺍﺿﻊ ﻭ ﻛﻢ ﺣﺮﻑ ﺑﻮﺩ.‬

مشیری

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم

همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم

شدم آن عاشق دیوانه که بودم...

اخوان ثالث

سلامت را نمی‌خواهند پاسخ گفت

سرها در گریبان است

کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را

نگه جز پیش پا را دید، نتواند

که ره تاریک و لغزان است

وگر دست محبت سوی کسی یازی

به اکراه آورد دست از بغل بیرون

که سرما سخت سوزان است