صادق هدایت

 در زندگی زخم هایی است که مثل خوره روح آدم رو در انزوا می خورد و می تراشد.

» ﻧﻔﺲ ﺍﮊﺩﺭﻫﺎﺳﺖ ﺍﻭ ﻛﻲ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.‬
             ‫ﺍﺯ ﻏﻢ ﺑﻲ ﺁﻟﺘﻲ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . «‬
              ‫ﻣﻮﻟﻮﻱ‬

‫ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺣﺴﻴﻨﻌﻠﻲ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﺳﺮ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻌﻴﻦ، ﺑﺎ ﺳﺮﺩﺍﺭﻱ ﺳـﻴﺎﻩ، ﺩﮔﻤـﻪﻫـﺎﻱ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘـﻪ، ﺷـﻠﻮﺍﺭ ﺍﺗـﻮ ﺯﺩﻩ ﻭ ﻛﻔـﺶ‬
‫ﻣﺸﻜﻲ ﺑﺮﺍﻕ ﮔﺎﻣﻬﺎﻱ ﻣﺮﺗﺐ ﺑﺮ ﻣﻴﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﻛﻮﭼـﻪﻫـﺎﻱ ﻃـﺮﻑ ﺳﺮﭼﺸـﻤﻪ ﺑﻴـﺮﻭﻥ ﻣﻴﺂﻣـﺪ، ﺍﺯ ﺟﻠـﻮ ﻣﺴـﺠﺪ‬
  ‫ﺳﭙﻬﺴﺎﻻﺭ ﻣﻴﮕﺬﺷﺖ، ﺍﺯ ﻛﻮﭼﺔ ﺻﻔﻲ ﻋﻠﻴﺸﺎﻩ ﭘﻴﭻ ﻣﻴﺨﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻣﻴﺮﻓﺖ.‬
‫ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﻤﻴﻜﺮﺩ. ﻣﺜﻞ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻓﻜﺮ ﺍﻭ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﺨﺼﻮﺻﻲ ﺑﻮﺩ. ﻗﻴﺎﻓﻪﺍﻱ ﻧﺠﻴﺐ ﻭ ﺑﺎﻭﻗﺎﺭ،‬
‫ﭼﺸﻤﻬﺎﻱ ﻛﻮﭼﻚ، ﻟﺒﻬﺎﻱ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻭ ﺳﺒﻴﻠﻬﺎﻱ ﺧﺮﻣـﺎﺋﻲ ﺩﺍﺷـﺖ. ﺭﻳـﺶ ﺧـﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻫﻤﻴﺸـﻪ ﺑـﺎ ﻣﺎﺷـﻴﻦ ﻣﻴـﺰﺩ، ﺧﻴﻠـﻲ‬
ﻣﺘﻮﺍﺿﻊ ﻭ ﻛﻢ ﺣﺮﻑ ﺑﻮﺩ.‬